Is Bali veilig voor vrouwen

Ze heette Roos, was 29, en had net haar baan opgezegd omdat ze, zoals ze zelf zei, “er even helemaal klaar mee was”. Haar vrienden vonden het dapper. Haar moeder vond het vooral ‘een tikje onverstandig’. Maar daar stond ze dan, in de aankomsthal van Denpasar, met haar lompe rugzak, veel te warme sneakers en dat onmiskenbare gevoel dat er iets nieuws begon. Of het veilig is voor vrouwen om alleen naar Bali te reizen? Ja. Meestal wel. Maar veiligheid is geen vast gegeven, meer iets dat continu meebeweegt — met je gedrag, je omgeving, en soms gewoon met domme pech. Roos merkte dat al op dag twee, toen een man op een scooter nét iets te vriendelijk bleef wachten bij haar guesthouse terwijl ze zogenaamd ‘de weg zocht’. Ze had hem een blik gegeven die ergens tussen “ik bel m’n vader” en “ik ben gek” hing, en was toen rustig doorgelopen. Want dat is het soms ook: een beetje intuïtie, een vleugje toneel, en weten wanneer je je gezicht op standje ‘serieus niet in de stemming’ moet zetten.

Bali is over het algemeen een van de vriendelijkere plekken voor vrouwen die solo reizen. Lokale mensen zijn vaak warm, nieuwsgierig en oprecht behulpzaam. Maar Roos leerde snel dat vriendelijkheid niet altijd hetzelfde betekent als veiligheid. Ze zei dan ook altijd: glimlach gerust, maar geef niet je hele levensverhaal weg omdat iemand aardig doet bij de pinautomaat. Ze ontmoette andere vrouwen onderweg, ieder met hun eigen verzameling do’s en don’ts. Zoals dat je gerust alleen kunt eten in die kleine warung aan de kant van de weg — zolang je je tas niet aan de buitenkant van je stoel hangt. Of dat je best een scooter kunt huren, maar dan wél met helm en schoenen, niet op slippers omdat dat er leuker uitziet op Instagram. En ja, zelfs de meest relaxte digitale nomade in Canggu weet dat je ’s nachts beter niet in je eentje door stille straten moet dwalen, hoe helder de maan ook schijnt en hoe goed die cocktail ook was. Roos maakte fouten, natuurlijk. Ze vergat een keer haar drankje in de bar in Seminyak toen ze naar de wc ging (drie vrouwen spraken haar er achteraf op aan, stuk voor stuk met die blik van: ‘niet meer doen hè’). En toen ze met een vage ‘taxi’ mee naar huis reed, voelde ze zich pas halverwege ongemakkelijk. Het liep goed af — de chauffeur bleek vooral te houden van luide 90’s ballads — maar sindsdien gebruikte ze alleen nog Grab of Gojek, gewoon voor de gemoedsrust. Wat haar vooral bijbleef, was hoe vaak ze zich níet onveilig voelde. Hoe de meeste mensen haar met rust lieten. Hoe andere reizigsters elkaar altijd opzochten bij twijfel. En hoe ze zelf veranderde: van voorzichtig afwachtend naar iemand die precies wist wat ze wilde, hoe laat ze ergens vertrok, en dat een “nee” geen uitleg nodig heeft. Veiligheid in Bali? Het is er. Maar net als overal ter wereld hangt het af van waar je bent, met wie je omgaat, en hoe goed je naar dat stemmetje in je buik luistert. Roos luisterde steeds beter. En ergens, tussen de rijstvelden van Sidemen en de golven van Amed, merkte ze dat ze zich nergens meer hoefde te verstoppen. Dat ze sterk was. Niet ondanks dat ze alleen reisde, maar juist daardoor. En dat vond ze — ondanks die ene keer met de spin in haar kamer — misschien nog wel het mooiste van allemaal.

Veilig op reis in Bali

1. Vertrouw op je onderbuikgevoel.
Als iets off voelt, dan is het dat vaak ook. Of het nu gaat om een te opdringerige gids of een bar waar de sfeer ineens kantelt — luister naar dat stemmetje. Je bent niemand iets verplicht, behalve jezelf.

2. Scooters zijn geweldig én verraderlijk.
Iedereen huurt er eentje, dus jij waarschijnlijk ook. Maar doe jezelf een plezier: draag een helm (ja, zelfs op dat korte ritje naar de smoothiebar) en trek iets aan met mouwen. De weg is soms glad, soms steil, en soms een hele kippenmarkt aan chaos.

3. Laat je drankje niet onbeheerd achter.
Klinkt logisch, maar ja… na twee mojito’s is logisch soms even op vakantie. Houd je glas bij je, of bestel gewoon een nieuwe als je even bent weggelopen. Die paar roepia’s extra zijn het waard.

4. Geen onofficiële ‘taxis’.
Zodra je landt, komen ze op je af: mannen met grote grijnzen en wazige bordjes. Download gewoon Grab of Gojek. Niet alleen goedkoper, je kunt ook altijd je rit delen met iemand (of screenshots sturen naar je moeder als ze weer wakker is).

5. Spreek af op openbare plekken.
Nieuwe mensen ontmoeten is het halve plezier van reizen. Maar spreek de eerste keer lekker af in een café of op het strand bij daglicht. En nee, iemand’s villa op dag één is geen openbaar plek, zelfs niet als er een infinity pool is.

6. Houd een klein beetje mysterie.
Je hoeft echt niet aan elke vriendelijke local vertellen waar je verblijft, of dat je alleen bent. “Ik logeer bij vrienden in Seminyak” doet wonderen, ook als je die vrienden ter plekke nog moet verzinnen.

7. Reis slim in het donker.
Als het kan: blijf in het donker in de buurt van drukkere plekken of pak vervoer. Alleen teruglopen over een verlaten steegje klinkt stoerder dan het is. Behalve als je jezelf wilt uittesten als figurant in een horrorfilm.

8. Pas op met straatdieren.
Die hond ziet er misschien uit als een Disneyfiguur, maar rabiës is geen grap. Niet aaien, ook al doet-ie zielig. En als je gebeten of gekrabd wordt: ga meteen naar een kliniek. Meteen.

9. Laat waardevolle spullen lekker thuis.
Die mooie ring, je glimmende horloge, of die designer zonnebril? Ze trekken aandacht die je niet nodig hebt. Simpel houden is veiliger — én je hoeft er niet constant aan te denken.

10. Deel je locatie met iemand.
Of het nu je beste vriendin, je partner of je moeder is (ja, zelfs als ze zich om alles zorgen maakt), laat iemand weten waar je bent. Al is het maar zodat iemand je laatste locatie weet, mocht je ergens verdwalen in een rijstveld zonder Wi-Fi.

TOP-10 aanbieders reizen naar Bali

Er is iets magisch aan alleen aankomen op een plek waar niemand je kent. Geen verwachtingen, geen agenda, alleen jij, je rugzak en de zweetplekken op je onderrug. Bali is zo’n plek waar alles tegelijk overweldigend en betoverend kan zijn — vooral als je er als vrouw alleen rondloopt. Ik herinner me nog dat ik mijn slippers verloor op de eerste dag. Gewoon, foetsie. Waarschijnlijk geadopteerd door een hond of ingewisseld voor een kokosnoot. Maar ik had op dat moment al besloten: ik zou het allemaal omarmen. Zelfs blootsvoets op heet asfalt, wat trouwens precies zo pijnlijk is als je denkt. En toch, ergens tussen de blaren en de geur van saté, begon het: dat fijne gevoel van vrijheid dat je alleen krijgt als niemand je constant vraagt wat je plannen zijn. In Ubud ontmoette ik Lara, een Belgische die drie maanden eerder op Bali aankwam voor “een weekje yoga”. We dronken gemberthee met een naam die klonk als een spreuk uit Harry Potter en spraken over alleen zijn zonder je eenzaam te voelen. Want dat gebeurt hier gek genoeg zelden. Er is altijd wel iemand die naast je op een bamboebank ploft en vraagt of je zin hebt om de zonsondergang bij Tanah Lot te bekijken — of om paddo’s te eten in Uluwatu, maar dat sloeg ik dan weer vriendelijk af. Meestal.

Betaalbare basisvakanties voor alleenreizende vrouwen naar Bali

Individuele rondreis Bali

Groepsreizen door Bali